Voor het klimaat
telt elke cent
Voor het klimaat telt elke cent
telt elke cent
“Het klimaat motiveert om slimme beslissingen te proberen nemen”
Thomas Smolders (31 jaar) is overtuigd dat duurzaam beleggen ook financieel steek houdt. “Het lijkt mij beter dan te blijven investeren in bedrijven met verouderde businessmodellen en een achterhaalde visie.”
“Goed voor het klimaat, maakt het nog geen goede belegging”
– Mijn drempel
Mijn bank heeft een aantal fondsen met ‘eco’ in de naam. Ik ben zo iemand die bij de keuze tussen twee opties daarvoor gaat. Al heb ik eigenlijk niet echt een idee hoe groen die fondsen werkelijk zijn. Ik zou natuurlijk de lijst met aandelen in het fonds kunnen opvragen, maar zover ga ik dan ook weer niet.
Daarnaast zit ik nog in een paar wereldwijd gespreide passieve fondsen. Misschien zit daar zelfs wel ergens een oliebedrijf tussen zonder dat ik het weet. Het zou zomaar kunnen. Ook hier zou ik de posities in het fonds kunnen bekijken, maar ik weet ook niet echt wat de alternatieven zijn of hoe het duurzaam kan.
Een lijst met aandelen in het fonds opvragen, zover ga ik ook weer niet.
Er zijn wel heel interessante bedrijven die op een bepaalde manier bezig zijn met klimaat. Alleen zijn die vaak zodanig hip dat ze niet naar de beurs moeten komen om geld te vinden. En als ze wel op de beurs staan, dan worden ze vaak een echte hype. Beyond Meat bijvoorbeeld ging het eerste jaar door het dak, maar staat ondertussen 80 procent lager. Goed zijn voor het klimaat, maakt het nog geen goede belegging.
– Mijn oplossing
Mijn eerste aandelen waren vooral bekende namen of ik kocht ze op buikgevoel. Ik heb me wel altijd voorgenomen dat ik niet in bedrijven zou beleggen die vanzelfsprekend slecht zijn. Wapenfabrikanten zal ik bijvoorbeeld niet in portefeuille nemen.
Of neem Palantir, dat artificiële intelligentie gebruikt om politieke analyses te maken. Het aandeel is superpopulair door de doorbraak van AI, maar het bedrijf is betrokken bij zowat elk conflict. Daarin zal ik dus nooit beleggen.
Voor het klimaat zal ik geen aandelen van oliebedrijven kopen, ook niet als ze stevige dividenden betalen. Veel grote spelers investeren dan wel in hernieuwbare energie, maar dat lijkt me greenwashing zolang hun hoofdactiviteit fossiele brandstoffen blijft.
Bepaalde zaken uitsluiten, dat is voor mij de basis. Als tweede stap wil ik nu meer bewust de keuze maken waarin wel te beleggen. Dat vind ik een pak moeilijker. Enerzijds is er veel greenwashing, anderzijds kan ik zelf niet goed inschatten wat echt groen is.
Wat handig zou zijn, zijn standaarden. Hoeveel CO2 stoot een bedrijf uit? Gewoon een cijfer zwart op wit in plaats van wollige woorden in een jaarrapport. Zo zou ik eenvoudig bedrijven kunnen vergelijken en zien wie zijn uitstoot afbouwt.
Zulke data zouden mij enorm helpen om greenwashing te doorprikken. Als je naar Google Finance gaat, zie je meteen cijfers over de winst, het dividendrendement of de waardering. Waarom geen maatstaven over het klimaat?
– Mijn impact
Een goede vriend is veel meer bezig met het klimaat dan ik. Volgens hem is alles naar de vaantjes en staan we voor het einde van de wereld. Waarom nog kinderen, vraagt hij wel eens. Hij ziet het echt als een existentiële crisis.
Ik ben realistischer, denk ik toch. Ik zie dat er mogelijk oplossingen zijn, van projecten zoals de Ocean Cleanup tot meer zonne-energie. Volgens mij maken we niet het eind van de wereld mee. Maar je mag niet naïef zijn. Het is niet omdat er technologische oplossingen bestaan, dat we niets meer moeten doen. In theorie zijn er oplossingen, maar we weten niet of die zullen volstaan, en dus is er ook een gedragsverandering nodig. We moeten bijsturen.
Bij onze keuze voor kinderen heeft het klimaat niet echt gespeeld. Het zet ons wel aan het denken en motiveert om slimme beslissingen te proberen nemen en ook na te denken wat financieel steek houdt. Wat kunnen we doen om hun toekomst veilig te stellen?
Ik hoef volgende week niet op pensioen te kunnen.
We sparen maandelijks voor onze dochters via dat eco-fonds. Het is een van de beste beleggingen in mijn portefeuille. Ook op financieel vlak lijkt het mij beter duurzaam te beleggen dan te blijven investeren in bedrijven met verouderde businessmodellen en een achterhaalde visie. Op korte termijn leveren die misschien meer op, maar dat is toch niet mijn beleggingshorizon. Ik hoef volgende week niet op pensioen te kunnen.
Andere testimonials
Evelien Marlier (39 jaar) heeft ontdekt dat duurzaam beleggen minder moeilijk is dan ze dacht. “Ik wil vooral bedrijven of organisaties steunen met een goed verhaal. Het rendement is mooi meegenomen, maar duurzaamheid primeert voor mij.”
Paul Buysens (43 jaar) investeert met Incofin cvso in microkredieten, kleine leningen aan boeren en ondernemers in het globale zuiden. “In België beseffen we niet altijd dat financiële diensten eigenlijk essentiële diensten zijn.”
Nina Maat (26 jaar) is de oprichter van Muce, het eerste pop-up museum voor circulaire economie. “Ik ben me bewust van de impact van mijn centen. Daarom ben ik ook van bank veranderd.”
Karel Lootens (50 jaar) is medeoprichter van Wooncoop, een coöperatie die duurzame vastgoedprojecten ontwikkelt en beheert. “Het is fijn dat we mensen doen nadenken. Moet ik per se eigenaar zijn? Heb ik een baksteen in de maag? En voor investeerders, moet ik per se het hoogste rendement hebben?”
Britt Buseyne (31 jaar) is podcastmaker en docent duurzaam ondernemen. Ze is op zoek gegaan naar manieren om het engagement van haar moeder voort te zetten. “Door mijn investeringen leeft mijn mama en haar missie om voor iedereen te zorgen nog altijd een beetje door.”
Gerrit Jalet (43 jaar) is overtuigd van duurzaam beleggen en gaat zelf op zoek naar bedrijven waar hij achter staat. “Te weinig beleggers stellen zich vragen. Ze geloven liever dat het allemaal greenwashing is. Zo vind je altijd wel een excuus om niet te moeten veranderen.”
Piet Colruyt (54 jaar) heeft een antwoord op zijn klimaatzorgen gevonden in impactinvesteren. “Investeringen met een fair rendement en een grote impact op de maatschappij en de planeet moeten we sneller bij het brede publiek krijgen.”
Mark Vandevelde (48 jaar) bracht met Komrads duurzame sneakers op de markt. “De paradox is dat bedrijven die helemaal niet inzitten met het klimaat, het op korte termijn wel goed kunnen doen.”
Griet Van Mierlo (65 jaar) overweegt al langer om te beleggen, maar heeft nog nooit de stap gezet. “Voor mij zou het een oplossing zijn als ik ergens rechtstreeks in zou kunnen beleggen, zodat ik weet wat er met mijn spaargeld gebeurt.”
Tom Van den Berghe (52 jaar) is de stuwende kracht achter Towards Sustainability, het grootste duurzaamheidslabel voor financiële producten in ons land. “We willen de eerste stap zijn in duurzaam beleggen, een garantie op een minimale kwaliteit. Wie dat wil, kan daarna gerust nog verder gaan.”
Eva Van Hende (41 jaar) is verantwoordelijk voor duurzaamheid, registratie en veldproeven bij Biotalys, een beursgenoteerd bedrijf dat biologische gewasbescherming ontwikkelt. “Wist je dat 30 procent van al ons voedsel verloren gaat? Die verspilling, daar strijden we tegen.”
Hugo Van Dienderen (81 jaar) is medeoprichter van de actiegroep Grootouders voor het Klimaat. “Ik vind het belangrijk te doen wat je zegt, ook financieel.”
Met Finance is fun geeft Vera Smets opleiding over hoe je de cijfers van een bedrijf moet begrijpen, maar dat maakt haar nog geen klassieke belegger. “Voor mij is het emotionele rendement het belangrijkste. Ik wil fier kunnen zijn op wat ik heb gedaan.”
Gratis e-book – Impact met je geld in 4 stappen
Met dit e-book leer je slimmer en vooral duurzamer om te gaan met je geld. Je zal de duurzame belegger in jezelf ontdekken, een plan leren opmaken en een aanpak vinden die werkt voor jou.